Magia żywiołów.Prawdziwa potega natury.

Olimpia

Krew - związana z życiem i śmiercią.Bierze się z pokarmu, a wytwarzana jest przez żołądek i szpik kostny. Zawsze uważano, że krew dzikich zwierząt jest krwią gorszą, niż zwierząt oswojonych, czy krew ludzka. Należy tu upatrywać swoistej gramatyki myślenia antycznego, ze to, co dzikie i nieoswojone jest z obcej ekumeny i krew ze zwierząt dzikich używana była do czarnej magii. Ludzie przekonani są, że krew jest istotą życia, niesie pożywienie dla mięśni, jest paliwem dla naszego ciała.Pompowana jest przez żyły do serca. Gdy krew jest zepsuta, to jest ciemna, zła i człowiek jest chory. W dawnej kulturze w dzień św. Jakuba, który zginął brocząc krwią- 6 maja- puszczano sobie na wsi krew profilaktycznie, aby pozbawić się tej krwi złej, zepsutej. Na Kujawach, Mazurach puszczano krew co roku dla oczyszczenia, albo dwa razy do roku, na święta.Krew psuje się człowiekowi wtedy, kiedy człowiek się przepala- kiedy przepali nas słońce, kiedy mamy wewnętrzny ogień-chorobę. Krew puszczano w niektórych przypadkach chorobowych: w obłędzie, w padaczce, w konwulsjach wszelkiego typu. Bardzo powszechne było przekonanie całej chłopskiej Europy, że krew zepsuta, zła zaraża całe ciało i powstaje z tak zwanych nerwów. Krew od dawien dawna uznawana była za siedlisko duszy- o tym mówią nie tylko księgi Mojżesza, Arystotelesa. I miało to wpływ na spekulacje filozoficzne i późniejsze wierzenia greckie. Dla Greków uosabiała nie tylko życie fizyczne, ale także psychiczne człowieka. Uważali oni, że krew jest podstawowym pierwiastkiem życia i kreacja każdego nowego życia, czy etapu życia powinna być sankcjonowana przez krew. W związku z tym w obrzędach narodzin puszczano krew, czy w przysięgach wszelkiego typu, jak również w obrzędach zawierania małżeństwa. Krwi używano odwiecznie w basenie Morza Śródziemnego do miłosnych napojów- czyli krew jest afrodyzjakiem.Do dziś uważana jest za siedlisko duszy, używana do podpisywania cyrografów. Była na całej Słowiańszczyźnie podstawowym znakiem pieczętującym instytucję pobratymstwa, czyli fikcyjnego pokrewieństwa ( brat krwi, chrzestny). Krew mieszano w instytucji pobratymstwa,puszczano sobie chociażby kroplę krwi tego, który miał być naszym bratem czy siostrą i wypijano wzajemnie. Słowianie wschodni smarowali zaraz po urodzeniu niemowlę krwią, aby było rumiane- jest to dawny relikt kultur plemiennych, które konsekrowały jak gdyby dziecko poprzez krew,krwią matki albo ojca, co znaczyło związki krwi i zadomowienie jednocześnie, akt rytualny zadomowienia. Albo kreślono znak krzyża krwią, albo na twarz dziecka kładziono kroplę krwi. Krew z ludzi, ze straceńców( powieszonych, skazanych) przynosiła szczęście, sznur również. Ta sucha krew tych ludzi, czy kawałek odzienia poplamionego krwią miała być talizmanem. Te praktyki w Europie były dość częste, później kościół zakazał ich. W Europie taka krew była lekarstwem na przykład w padaczce. W średniowiecznych zabiegach magicznych krew z wisielców była uważana za antidotum na wiele chorób. Krwią, która mogła zabijać, była krew upiora. Jeżeli zabito osobę, którą uznawano za upiora, to starano się zabrać trochę krwi -był to środek niezwykły dla czarnej magii,środek zabójczy. W Mezopotamii w słynnym poemacie kosmogonicznym Kig, Ea- bóg tworzy z krwi ludzkość. To jest jeden z niewielu momentów kultury śródziemnomorskiej, w którym mówi się, ze człowiek powstaje z krwi. Podobny motyw odnajdujemy w Grecji: z krwi i spermy Uranosa powstaje Afrodyta. Z okaleczonego Uranosa powstają Urynie i nimfy. Z ludzkiej krwi,jak mówi mitologia germańska,skandynawska, powstał święty kwiat, który ma znaczenie w lecznictwie- kwiat granatu. Fenicjanie także uważali, że kwiat granatu powstał z krwi człowieka. W średniowieczu uważano, że woda jest krwią ziemi.

Krew w snach w zależności od kontekstu oznacza bardzo wiele. Śnić krew to wywoływać przyjazd bliskiego człowieka, pić krew oznacza w kulturze żydowskiej bardzo dobry znak; krew, która płynie z nas samych jest znakiem niebezpieczeństwa; oczywiście,jeżeli śnimy czarną krew - jest to choroba, śmierć; jeżeli pluje się krwią, jest to znak zgryzoty.

Powiedzenia: niebieska krew - arystokratyczna; zimna krew-opanowanie i spokój, gorąca- pobudliwość i wybuchowość; mleko zamiast krwi; można popsuć komuś krew; krew nas może zalać.Wszystko to odnosi się do ludzkiego temperamentu.

Człowiek wiązał od początku krew ze swoim temperamentem.

Szczególnym typem krwi w wierzeniach jest krew menstruacyjna. Kiedy krew pojawia się, kobieta staje się dla mężczyzny nieczystą. W ogóle dla mężczyzn czystymi kobietami są tylko siostry,matka i kobiety, które nie menstruowały: małe dziewczynki i staruchy. Stare kobiety mogą mieszkać w domach mężczyzn, do których nigdy dojrzałe kobiety nie mają dostępu. Młode dziewczynki przed menstruacją mogą zbierać zioła,jak również i stare kobiety po przekwitaniu - bo są dla ziół bezpieczne. I odwrotnie: kiedy zioła mają szkodzić, być trucizną, to powinny je zbierać kobiety w okresie menstruacji. Krew jest znakiem życia.

Ambiwalencja krwi polega na tym, że uchodzenie krwi jest jednocześnie znakiem śmierci. Kobieta skupia w sobie poprzez krew najtrudniejszą ambiwalencję: dajemy życie i uśmiercamy. Dzięki krwi kobieta może zajść w ciążę i w ten sposób oczyszcza się jej organizm. We wszystkich znanych społeczeństwach, w antropologii izoluje się kobiety w momencie ciąży, bo zatrzymują krew, z której przez 9 miesięcy buduje się łożysko dla dziecka. Te kobiety są w specyficznym stanie, nie wypuszczają z siebie brudnej krwi.

Szczególne właściwości dla wszystkich ludów świata posiadała pierwsza menstruacja- u dziewicy sprowadzała długowieczność,szczęście, wzmagała potencję męską, pomnażała dobrobyt, dodawano ją do potraw i napojów,jako afrodyzjak. Krew menstruacyjną spożywano w Aleksandrii, gdzie pewna sekta w sposób otwarty organizowała rytuały, w czasie których krew taką pito. W kulturze ludowej uważano, że krew menstruacyjna może nieść szkodę- jeśli kobiety w czasie menstruacji pozbywały się odzienia i obchodziły pole, to wytruwały pasożyty na tym polu.. Krwi używano także magicznie przeciwko poczęciu na Huculszczyźnie,Ukrainie, Rosji, a także pito przy braku okresu i w celu wywołania płodności. Krew menstruacyjna jest lecznicza- powszechnie stosowano ją w starożytności przy bólach głowy, a także przy podagrze i róży( leczenie tego samego, przez to samo; w medycynie ludowej jest tak,że albo się leczy poprzez opozycje, albo poprzez podobieństwo) Krew pito także przy malarii i opuchlinach, zwyczaj ten praktykowany był w Arabii. W Polsce zalecano używanie krwi miesięcznej przy likwidowaniu pleśniawek, brodawek i znamion. Krew menstruacyjna z pierwszej menstruacji była najsilniejszym afrodyzjakiem i podaje się ją do tej pory mężczyznom w wódce, czy herbacie. Menstruacja ma tak silne znaczenie dlatego,że wtedy kobieta może zajść w ciążę. Przy pierwszej menstruacji uważano, żeby krew nie spadła na ziemię jałową, żeby nie wypuszczać węży- które w wielu kulturach mogą zapłodnić kobietę. Węże utożsamiane są z pierwszymi panami kobiet, z najlepszymi kochankami. Wiele istotnych postaci powstało ze związków kobiet z wężami, i to właśnie podczas pierwszej menstruacji.

Żródło: [link widoczny dla zalogowanych]